[ پَرسه های اُبالی]

یه ویدئو خیلی بامزه از آلوچه داشتم که همون روز که بی حال بودم ضبطش کردم. بی حال یه گوشه دراز کشیده بودم، نمیذاشت بخوابم میومد دستامو میگرفت یا نهایت موهامو می‌کشید. این بین متوجه ناخونای بلند و ژلیش شدم، شد. دونه دونه و از سر تعجب تک تکشونو دست میزد و یهو ذوق کرد و خندید. آخرشم محکم روی ناخونمو فشار شد که دردم اومد و همزمان با آی گفتنم ویدئو رو قطع کردم. حالا بخاطر گارانتی فرستادن های مکرر و عن بازی های گارانتی داریا همراه مزخرف فیلمه از گوشیم پاک شده. قلبم شکسته و غمگینم. آلوچه برام عزیزه و تک تک شیرین کاری ها و کشفیاتش از زندگی هم برام عزیزه. این ویدئو از دستم در رفت تا ذخیره کنم. آخ که چقدر ناراحتن برای دوست یا اشنا نفرستاده بودم تا حداقل از اونا بگیرمش. خیر نبینن که مردم و بیکار فرض کردن. خیر نبینن.